Fietstochtje in 't Brugse Ommeland : 13 mei 2012

Van onze zondag fietstochten in de winter, heb ik geen foto's genomen. 

We vertrekken gewoonlijk  om 10u aan de Magdalenazaal, en stoppen voor een lunch ergens onderweg. Het aantal afgelegde kilometers is in de winter ook iets minder.

Zondag 13 mei is een heel mooie en warme lentedag. 

Miet heeft, zoals gewoonlijk,  een mooie route uitgestippeld.

Van Sint-Pieters-op-de-Dijk langs het Boudewijnkanaal.

Ik zie voor het eerst het indrukwekkende ophaalsysteem van de spoorwegbrug.

We rijden naar Zwankendamme, dat 723 inwoners telt en vroeger bekend was om zijn glasfabriek en cokesfabriek.

 Daar de cokesfabriek al geruime tijd stil ligt, ontmanteld is en gans de bodem gesaneerd wordt, steeg de leefkwaliteit in Zwankendamme aanzienlijk. 

De brug over de Lisseweegse vaart is blijkbaar onderbroken ??!!! dan maar langs het vaartje naar Lissewege.

Wij rijden door het "nieuwe" Lissewege (die nieuwe wijken zie ik ook voor het eerst)

 Wij volgen enkele knooppunten  (33-32-31)   langs het "Zeebos"  naar Blankenberge - 

 – Wenduine – De Haan (Vosseslag)

Aan het natuurreservaat d'Heye houden we eventjes halt.

Deze fossiele duinen van meer dan 1000 jaar oud, verschillen van de andere, jongere duingebieden langs de Vlaamse kust. De zandbodems van fossiele duinen bevatten veel minder kalk. Eeuwenlang kon er immers regenwater in de grond sijpelen die de kalk deed oplossen. Zulke fossiele duinen zijn zeldzaam. Je vindt ze aan onze kust enkel nog terug tussen Lombardsijde en Westende en tussen Ghyvelde (Frankrijk) en Adinkerke.

Die kalkarme bodem trekt ook een andere plantengroei aan: o.a. struikheide, zandblauwtje, klein tasjeskruid, muizenoor, draadklaver en klein bronkruid, ook duindoorn.

D’Heye herbergt ook vele zwammensoorten, en er leeft één van de laatste kolonies levendbarende hagedissen van de midden- en oostkust.

Gallowayrunderen en Konikpaarden worden ingezet om het gebied te begrazen.

Dankzij het Duinendecreet van 1993 is dit gebied beschermd als natuurreservaat. 

Verkavelingsplannen om dit gebied vol te bouwen maken dus geen kans.

In Bredene  bewonderen we de muurschilderingen in de Sluizenstraat

We volgen geen van deze routes.

Een deel van ons groepje besluit hier in te korten en terug naar Brugge te fietsen.

We rijden richting Oostende via de Spuikom/Oesterput, en aansluitend via knooppunten (3-2-11) naar de Groene 62, die hier en daar onderbroken is.

We volgen de Groene 62 (knooppunt 20 – 53)  over Snaaskerke  richting 32.

We slaan linksaf langs het "Grootgeleed" (Bourgognevaart) –>  39 – Roksem

Via  38 & 45 komen we aan de 

Roksemput 

Het domein de Hoge Dijken, beter bekend als de Roksemput, dankt zijn ontstaan aan zandwinning voor de aanleg van de autosnelweg Jabbeke-Veurne. 

De uitzanding greep plaats tussen 1973 en 1976. Na het  beëindigen van de werkzaamheden werd het terrein afgesloten. Watervogels vonden er een geliefd toevluchtsoord.
In 1983 werd het domein overgedragen aan de Vlaamse Gemeenschap. 

Aanvankelijk zag het er naar uit dat het gebied als watersportcentrum zou worden uitgebouwd, maar in 1986 besliste de overheid het terrein een natuuredukatieve bestemming te geven.


Het domein omvat een 32 ha grote vijver (tot 14 m diep) waarrond zo'n 20 ha weiland is gelegen. Een gedeelte hiervan werd  met bosplantsoen beplant.


De herkomst  van de naam Hoge Dijken is niet duidelijk. Wellicht houdt het toponiem verband met een reeks vroeg-middeleeuwse overstromingen waarbij de hoge zandrug te Roksem als natuurlijke zeewering fungeerde. Hoe dan ook markeert het gebied de scheidingslijn tussen polders en zandstreek.
Vooral in de winter houden zich op het water grote concentraties eenden op (o m Smient, Wintertaling, Slobeend, Tafeleend en Kuifeend). Ook ganzen, duikers en waadvogels zoeken graag de rust van de Roksemput op. Hieronder bevinden zich soms zeldzame gasten zoals Grote zaagbek, Nonnetje en Lepelaar. Opmerkelijk is ook de aanwezigheid van een grote kolonie Oeverzwaluwen die in de steile oever aan de oostzijde is gehuisvest. Botanisch herbergt het gebied vooral planten van schraal grasland en zandige bodems, o m Zandblauwtje, Hardbloem en Hazepootje.


In functie van natuurgerichte rekreatie werd het terrein toegerust met o m een natuureducatief centrum, observatiehutten en een wandelpad. 

Eén van de observatiehutten is permanent toegankelijk.

Het bezoekerscentrum noemt "De Grote Zaagbek"

Terug over  Jabbeke - Varsenare  -  St-Andries -> Lege Weg - Smedenpoort.

 In totaal 97 kms afgelegd.